Í leitan eftir Pizza

Tað var eitt myrkt kvøld í gøtunum mitt í Keypmannahavn. Mjørkin lá tjúkkur. Búkurin var enn ikki farin at knurra, men eta skuldu vit. Og vit vóru tvør! Drama is over, men inntil í gjárkvøldi hevði eg aldrin trúð, at tað var so ringt at finna eitt decent pizzaria í kbh.

Kl.16.45 var eg komin inn í býin, where company was waiting (ja, Sissal, tú ert referred to as company.) Ætlanin var at fara framvið Decor í hvussu er, tí har var ein grønur vestur í rugskinn, sum græt eftir mær, men ikki var í handlinum meira, tá vit komu framm. Damn, men the window shopping comtinues líka til eina løtu aftaná síðsti handilin stongdi. Eg haldi maðurin, sum var til arbeiðis var eitt sindur skuffaður av, at vit onki keyptu frá honum.

Í hvussu er var klokkan farin av 18.00, og vit máttu hava okkurt at eta, so vit gingu víðari til Pilestræde, men lupu eina gøtu um av óvart, tí har var vegarbeiði, sum sá eitt sindur buldrasligt út. Aftaná longri tíð enn ætla vóru vit í Pilestræde og har var tað, in the middle of the street there shined a shiny raw food restaurant, 42 Raw. Meeeeeeeeeeeeeeen vit broyttu meining og byrjaðu at tosa um pizza,s erliga aftaná, at tað einasta beinleiðis mettandi í skránni, sum eg ikki kann gera nógv bíligari sjálvur, var ein raw lasagne (nei, tað er uttan kjøt og ja, hon mettar) sum kostaði 118 fyri eina hálva.

Leiðin gekk víðari og ikki vistu vit, at klokkan skuldi blíva 20.00, áðrenn vit funnu nakað at eta. Á vegnum funnu vit sushi við rímiligum prísi, men for fáum bitum til onga desert at hava, eina anmerikanska restaurant við víni á borðinum (amerikanarar og vín?!? Tað er sum ein dani í einari fjallgongu. Just wrong!), tvey tóm pizzaria, sum sóu í so skitlig út, eitt stongt etika og endaðu enntá í bakgarðinum hjá einari italienskari restaurant ... vit gingu skeivan veg, men vit funnu røttu síðuna .. eventually! Men tá vit funnu tí røttu hurðina settu vit okkum við eitt borð fyri tvey og hugdu eftir matskránni. Knapliga hoyri eg eitt "mhm..," sum ljóðaði eitt sindur skuffa. Eg hugsaði tað sama, vit hugdu upp og vóru einig, vit mugu reisa okkum og fara. Spurningurin stendir enn; "Hvussu kann mann hava eina pizza menu uttan at hava nakra pizza við nøkrum kjøti?!? Parmaskinka telir ikki, tí tað er eitt sindur nasty og konservera til mánan og aftur." The search continues.

Eftir áðurnevndu skuffilsini endaðu vit á strøgnum, har tað sum kunnugt ongar góðar matstovur eru, tí har altíð eru so nógv fólk um dagin, at tey ikki hava tíð at gera sær ómak. Um kvøldið eru tey so móð eftir ein haðran arbeiðisdag, at tey ikki orka at gera sær ómak og allarhelst hava tey aldrin hoyrt um service. Av tí sama var eg skeptiskur og staðfesti at McDonalds ikki hevur uppiborið mínar pengar og Mama Rosa ikki hevur serliga góðar pizza'ir (ella, sum summir føroyingar siga, pitsur,) og kostar sum um mann hevði bílagt eina fínari máltíð. Knapliga hildu vit, at nú vendi okkara eydnu, vit fylgdu pílunum á einum skilti, hjá hasum monnunum, sum standa dagin langan og reklamera fyri ymiskar matstovur, stakkaladýrini. Men vit funnu so eina marokkanska restaurant, eina turkiska buffet, Jensens Bøfhus og Pasta Basta. Trupulleikin var: Marokko og Turkaland var for eksperimenterandi í tí løtuni, Jensens Bøfhus (har eg enn ikki havi etið) var stongt og Pasta Basta hevði onga pizza. Men nú var ikki langt eftir á mál. Vit skuldu líka ganga framvið Burgerlicious, sum sá eitt sindur burgersgusting út og einari buffet, sum var full av deep pan pizza'um. Deep pan, seriously? Pizza er ósunt sum er, hví gera tað verri fyri onga grund? Men vit nærkaðust okkum Ráðhúsplássinum og gjørdu av, at nú fara vit inn har, sum tað stendir pizza við .. neon .. ljósum .. Men tað var faktiskt har, vit endaðu við at eta. Og har smakkaði enntá væl OG! ! Botnurin var ikki heilt hvítur, tey brúktu grahamsmjøl!

Sum um hatta ævintýri ikki var nokk, so fóru vit í biograf aftaná, har vit fyltu okkum við bomm og nú havi eg ilt í bíkinum!

Bon appetite

All the children are insane

Suff, huff, puff ... Hvat feilar? Alt! Hvussu kann alt feila, hvat meinar tú? Eg fái alt, fría atgongd til skúla, sleppu ókeypis til lækna og um eg gangi arbeiðusleysur fái eg pengar frá landinum, men eg eri ungdómurin í vesturheiminum, sum aldrin er nøgdur og etir víðari, ímeðan svang børn vera skotin á opnum skermi í nýggjheitunum hvønn dag.

Eg stúri fyri, at soleiðis er tað. Tíðin er farin frá, at vit hava eina rødd, tí vit hava onki at siga við røddini. Tey, ið stýra okkara framtíð eru longu í holt við at nýta sína, ímeðan vit (í hvussu er eg) sita og lesa okkum klók, so vit kunnu stýra framtíðini hjá næsta ættarliðinum, ið onga rødd hevur tørv á. Hví er tað so? Er heimurin so bangin fyri, at ungdómurin fer "amok" aftur, líka sum í 60'unum og 70'unum, har eg burdi verið ungur (um tú ivast, síð aðrar greinir, eg havi skrivað longur niðri.) Halda tey, at nú, tá yngsta ættarliði fyri fyrstu fer í hálva øld ikki roynir at kollvelta tí, sum undanfarna ættarliði hevur uppbygt, so mugu tey halda okkum enn fastari, tí tað má vera sum danskurin sigur "Stilheden før stormen?" Persónliga ynskir mín romantiska síða, sum altíð droymir um, hvussu onnur livdu einaferð langtsíðani, tá luftin var frískari, vatni var bláari og børn vóru fitt, tí tey ikki høvdu sukursjokk døgni runt og kundu sissast við øðrum enn einari Nintendo DS, at tað er stilheden før stormen.

Heilt erligt, hvat fara komandi ættarlið at minnast okkum fyri? Gentir, sum eru ílatnar sum horur, ja minst helvtin, samstundis við, at mannfólki gongur í ljósareyðum, violettum og øðrum smágentufarvum? Skulu vit gera ein lista av tingum, sum framtíði fer at setai samband við verandi ættarlið? Ja?! Great, havi ætla mær at gjørt tað longi, so here it goes in no particular order:

1. Appilsingula húð

2. Sita dagin langan á internetinum (preferably á facebook)

3. Reality shows, har tey luttakandi eru nakin, appilsingul og full (ja, eg hyggi eisini, how can you not?)

4. Betur rættindi fyri samkynd (okkurt gott hendir, men hugsa sær, um fólk virkuliga arbeiddu fyri tí, vit vita er rætt, so høvdu vit verið komin nógv nærri málinum)

5. Hampafólki í samkomum heilavaska føroyska ungdómin.

6. Tey, ið lótu Jenis av Rana sleppa undan við skrekkinum aftaná brot av §266b

7. Allir skúlar stongja vegna svamp, ið finst í øllum beton bygningum í Føroyum

8. Hardcore dance, techno og hiphop, tað vil siga dansi tónleik framm fyri, ehm .. tónleik

9. Tey, sum lita hári litir, sum bara eru ónatúrligir

10. Piercingar, sum gjøgnumbora ein annars vælskaptan kropp

Just a few of the things, sum okkara ættarlið kemur at vera mint fyri.

Eg hugdi eftir filminum um The Doors við Val Kilmer sum Jim Morrison ein dagin. Hann var lesandi á einum filmskúla tíðliga í 60'unum, tá hann knapliga ein dagin reisti seg og fór út, tí tað var skeivt. Lívi hjá honum var skeivt. Samfelagið var skeivt! Alt var skeivt!! Soleiðis havi eg tað ofta. Tað er bara skeivt at eg siti niðri og lesi ístaðin fyri at njóta besta partin av mínum lívi, sum bert er eina ferð. Syrgiligi munurin er, at um eg reisti meg upp og fór, tí alt var skeivt, so hevði eg allarhelst enda við at flutt heim í kjallaran hjá mammu og pápa og blivi gamal drongur í Miðvági.. Kanska eg hevði byrja at gingið í tuflum enntá .. ímeðan Jim Morrison bleiv ein rock legenda, sum enn í dag ljóðar groovy, baby, if you can dig it? ...og hann doyði í baðikarinum av einari yvirdosis sum 27 ára gamal.

Um lívið var heilt fair, sum eg ikki trúgvi at tað nakrantíð fer at verða, so kundi mann haft bæði. Bæði fingið sær eina góða útbúgving og blíva ein ordans fat cat við so nógvum pengum, at tað kann brúkast sum konfetti á nýggjárinum og samstundis njóta sín ungdóm, sum spakuliga sníkir seg út gjøgnum porurnar á okkum. Ella í tí minsta kundu vit havt okkurt at víst á, um vit blivu spurd av komandi ættarliðum, hvat vit fingu burturúr, síðani vit ikki livdu ímeðan vit vóru ung. Um vit kundu sagt, hygg, vit høvdu mótmælisgongur og tí hava tit tað betur í dag. Ella okkurt, so ein kundi verið stoltur av sínum ættarliði.

Men tíverri eri eg ikki nógv øðrvísi enn onnur í mínum aldri, tí nú ringdi skype, og eg má fara. Týpiskt at onkur ringir mitt í sovorðnum, ha?