Monday, August 17, 2009

Killer wasps!

Fyristilla tær tónleikin úr filminum Jaws, tá hávurin nærkast. Djúpur bassur kemur og fer spakuliga, eins og rútman, sum hávurin svimur í. Tú gongur óvitandi eftir Havnar gøtum. Djúpur bassur. Onkur hyggur eftir tær, sum um tú vart í vanda. Djúpur bassur. Tú gongur víðari, veðri er gott og ongin grund er til ikki at smílast, fyrr enn eitt skýggj kemur fyri sólina. Djúpur bassur, sum verður títtari og títtari, tí beint við oyra á tær er ein lillsint surrandi veps!!
Heyst omaná heyst ganga vit og renna og bukka okkum undan hasari gulu pláguni. Og nú byrjar heysti so smátt. Djúpur bassur. Um mann ikki ræðist tær, so hevur mann tað sikkurt ótrúliga stuttligt hesa árstíðina, tá mann hoyrir ýlini og sær fólk spela undan. Onkur blakar enntá ís og bomm úr hondini, bara fyri ikki at tiltrekkja tær. Og so er tað handan skjóta rørðslan, tá mann knapliga hoyrir surri í oyranum.
Onki er, hóast alt, so ringt, at tað ikki er gott fyri okkurt, tí so kanska summi gevast við at eta so nógv søtt eina løtu og summi vera eggjaði at renna við sjónina av einari veps, so tað er helst ein góður stuðul nú, tá ið tað er rørðsluár. Ella kanska tað virkar mótsatt, so summi halda sær inni? So verður ikki nógv motión av tí.
Men hví ikki bara renna undan teimum? Tað er ikki serliga skeg at eitt dýr flýgur upp í gronina á einum og stingur, um ein roynir at fjerna tað, so hví skal tað verða so løgið at førka seg undan? Serliga tá ein ikki veit um ein er alergiskur fyrr enn ov seint er. Og so koma myturnar. Tær koma bara eftir tær, tí tú hevur perfume, sum verður mótsagt av at tær skulu verða tiltrektar av kropsluktum og onkur heldur sigarettroykur heldur teimum vekk, onnur siga tað øsir tær. Tær sigast heldur ikki stinga, um ein letur tær fáa frið, men nógv eru vorðin stungin uttan at vita av, at tær eru har, fyrr enn tær stinga. Og hvussu lætt er tað at lata tær fáa frið, tá ið tær konstant flúgva upp í heysin á tær?
Umleið her skifta vit djúpa bassin úr Jaws út við hvínandi ljóðini úr Psycho, ímeðan vepsirnar stinga og vit stinga av - sum best ber til og í mangum føri renna á okkurt/onkran annað/annan.

No comments:

Post a Comment